Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Quis istum dolorem timet? Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;
Duo Reges: constructio interrete. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Hic ambiguo ludimur. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Invidiosum nomen est, infame, suspectum.
Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.
Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere?
Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Scisse enim te quis coarguere possit? Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Cur id non ita fit? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Quem enim ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui dum in pulvere quaedam describit attentius, ne patriam quidem captam esse senserit? Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.